Waarom zijn we zo druk met ontregelen maar vergeten we regelpreventie?
Ik zie talloze initiatieven om de regeldruk in verschillende sectoren te verminderen. Gisteren hoorde ik weer een paar mooie voorbeelden. Een tijdje geleden mocht ik een afsluitende lezing geven op een congres ‘ontregel de zorg’ waar ook andere organisaties vertelden hoe ze daarmee bezig waren. Allerlei groepen en projecten in verschillende sectoren zijn bezig om regels te schrappen die goed vakmanschap in de weg staan. Hartstikke mooi.
Vaak kijken we daarvoor eerst zuchtend naar buiten (inspectie, verzekeraars, overheid) maar blijkt dat we er intern zelf nog een keer zoveel regels aan toevoegen. Steeds maar weer die oplossingenmachine die problemen oplost met regels. En vervolgens gaan we ontregelen. Elke keer hetzelfde patroon:
Probleem > oplossing/regel > zucht… > ontregelen > hoera
Regelpreventie
Wat ik nog mis is regelpreventie. Zelfs google kent het woord niet. Hoe kunnen we ervoor zorgen dat de oplossingenmachine wat eerder afgeremd wordt, stopt of zelfs niet start, zodat we straks minder hoeven op te ruimen, te ontregelen? Minder dweilen met de kraan open. Welke alarmbellen gaan we herkennen om eerder stop te roepen. Als er een werkgroepje wordt ingesteld? Als er een incident is voorgevallen? Als er zinnetjes klinken als ‘ze doen het niet’ of als de term 'willekeur' valt? Wat zijn die triggers en hoeveel tijd en ellende zouden we kunnen besparen om er dan al bij te zijn?
Het feit dat het woord regelpreventie nog niet bestaat wil niet zeggen dat het niet gebeurt. Gelukkig. Er zijn ook voorbeelden van. Maar je hoort ze zo weinig. Wie?
